Ugluunii mend!

Maandag 23 april gingen we dan eindelijk het ‘echte’ Mongolië verkennen, het was tijd voor onze 8-daagse tour door de Gobi-desert!

Dag 1 – April 23: 

---

We werden ‘s ochtends om 9 uur bij ons hostel opgepikt door het enige busje waarin je ooit een woestijn wilt trotseren: een Russische UAZ-452! Onze chauffeurs Djaga en Baagi zouden ons deze 8 dagen naar de mooiste plekken rijden, onze gids Zoloo zou ons begeleiden en Aanga zou alle maaltijden voor ons koken. Na nog drie andere toeristen (1 Italiaan en 2 Spaanse) opgepikt te hebben, was het tijd om de spits van Ulaanbaatar te trotseren (met gevaar voor eigen leven, want rijbanen? Die kennen ze hier niet) en de eerste grote afstand af te leggen naar de White Stuppa en onze eerste ger (en nomaden familie) in de South Gobi.

Dag 2 – April 24:

---

Slapen in een ger is net even een tikkeltje anders voor het slaapritme. Slapen doe je op een houten plank met een geiten deken eroverheen gelegd (het klinkt net zo oncomfortabel als dat het is). De nomadenfamilie stak daarbij heel lief de kachel aan voor de eerste paar uur in de nacht. Dat betekende wel in slaap vallen bij 30 graden om vervolgens midden in de nacht wakker te worden met het gevoel dat je neus eraf vriest. Gelukkig is alles goed gemaakt wanneer je gewekt wordt door kleine geitjes (zelfs al is dat al om 5 uur ‘s morgens 🤓). Na een stevig Mongools ontbijt (met vooral veel vlees, want daar zijn ze hier gek op) reden we verder naar het zuiden voor het Yolyn Am gebied.

Dag 3 – April 25:

---

Waar we op dag 2 het ijs in de woestijn opzochten, stond dag 3 in het teken van de hitte en de zandduinen van Khongoryn Els! Het plan was om een zandduin van 220 meter hoog te beklimmen. Vooraf klinkt het als een eitje, achteraf vooral als een marteling. En dan hebben we het niet over het opklimmen van de heuvel, maar vooral over de scheldkanonnades van Ly richting Rob 😅. Ze heeft onze relatie 53 keer verbroken, haar testament 4 keer aangepast en diverse keren gewenst om achter gelaten te worden. Na een zeer lang uur kwamen we dan toch echt op de top aan met een geweldig uitzicht. Ly was toch wel een beetje trots op zichzelf. Rob was niet boos, alleen teleurgesteld.

Dag 4 – April 26:

---

Gewekt worden door blèrende baby kamelen was nieuw voor ons, maar het zorgde voor wat afwisseling van de babygeitjes. Nadat er eerst (uiteraard) geknuffeld was met de dieren, was het tijd voor de Flaming Cliffs! Heul indrukwekkend en mooi (en cool, want er zijn ooit dinosaurusbotten gevonden). De hele dag zijn we ook lekker gemaakt met dat we in de avond kameel zouden rijden. Eenmaal aangekomen bij de ger van die dag, kwamen we erachter dat er absoluut niks in de omgeving was. Alleen maar heel veel leegte en een soort zwartig zand. Dat maakte de uurlange kameelrit iets minder boeiend als in eerste instantie gedacht (haha). Gelukkig was de kamelenman zo enthousiast dat dat het allemaal goed maakte.